Mitral Protez Kalp Kapak Disfonksiyonlu Hastalarda İzole Redo Mitral Kapak Replasmanının Klinik Sonuçları
Ahmet Güner1
, Ersin Kadiroğulları2, Taner İyigün2, İsmail Gürbak1, Burak Onan1, Ünal Aydın2, Mustafa Gürsoy3, Mehmet Ertürk1
1Department of Cardiology, Mehmet Akif Ersoy Cardiothoracic and Vascular Surgery Training and Research Hospital, Istanbul, Turkey
2Department of Cardiovascular Surgery, Mehmet Akif Ersoy Cardiothoracic and Vascular Surgery Training and Research Hospital, Istanbul, Turkey
3Department of Cardiology, University of Izmir Katip Celebi, Atatürk Training and Research Hospital, Izmir, Turkey
Anahtar Kelimeler: Ekokardiyografi; kapak cerrahisi; protez kapak
Özet
Giriş: Redo mitral kapak replasmanı (redo-MKR), daha yüksek perioperatif morbidite ve mortalite oranı nedeniyle zorlu bir klinik durum teşkil eder.
Hastalar ve Yöntem: Bu geriye dönük çalışmaya, protez kapak disfonksiyonu nedeniyle izole redo-MKR uygulanan toplam 103 hasta dahil edildi. İzole baypas yapılanlar, düşük ekokardiyografik pencereye sahip olanlar, tekrarlanan replasmanlar (ikiden fazla), preoperatif ve intraoperatif transözefageal ekokardiyografi muayenesi olmadan paravalvüler kaçak onarımı yapılanlar, izole konjenital cerrahi veya izole açık kalp cerrahi müdahalesi (herhangi bir tipte) kapak prosedürü olmaksızın olan hastalar ilk veya sonraki operasyonlarında hariç tutuldu. Çalışmanın birincil sonlanım noktası hastane içi ölüm idi. İkincil sonlanım noktası bireysel morbidite idi.
Bulgular: İzole redo-MKR uygulanan toplam 103 hasta (ortalama yaş: 50.7 ± 13.4 yıl; erkek: 58) bu çalışmaya dahil edilmiştir. Başvuru anında en sık muayene bulguları obstrüksiyon veya kalp yetersizliğine bağlı semptomlardı (%80.6) ve redo-MKR için birincil endikasyon 58 hastada (%56.3) protez kapak trombozuydu. Hastane içi mortalite %12.6 (13 hasta) idi. Postoperatif komplikasyonlar arasında majör kanama (n= 11), postoperatif enfeksiyon [sepsis, mediastinit, pnömoni, yara enfeksiyonu (n= 15)], düşük debi sendromu (n= 10), akut böbrek hasarı (n= 17), tamponad bulguları olan perikardiyal efüzyon (n= 10), hastanede yatış ve drenaj gerektiren plevral efüzyon (n= 18), iskemik inme (n= 4), ölümcül ventriküler aritmi (n= 1), periferik emboli (n= 1), orta-şiddetli paravalvüler kaçak (n= 5) yer almıştır. Ayrıca, cerrahi sırasında herhangi bir ölümcül kalp yaralanması gerçekleşmemiştir.
Sonuç: Merkezimizdeki izole redo-MKR’nin hastane içi mortalitesi ve komplikasyonları kabul edilebilir oranlardadır. İyi tanımlanmış bir protokol ve uygun hasta seçimi ile acil durumlarda mortalite azaltılabilir.