Kalp Cerrahisi Uygulanan Kronik Diyaliz Hastalarında Perioperatif İdare
Ahmet Barış Durukan, Hasan Alper Gürbüz, Nevriye Salman, Murat Tavlaşoğlu, Fatih Tanzer Serter, Halil İbrahim Uçar, Cem Yorgancıoğlu
Anahtar Kelimeler: Böbrek diyalizi; böbrek yetmezliği, kronik; kardiyak cerrahi girişimler.
Özet
Giriş: Kronik böbrek hastalığı belirgin kardiyovasküler morbidite ve mortaliteye sahiptir. Yüksek perioperatif komplikasyon oranları ve mortalite sebebiyle diyaliz yapılan hastalarda kalp cerrahisi oldukça zordur. Bu çalışmanın amacı kalp cerrahisi yapılan son dönem böbrek hastalarında tedavi sonuçlarının ortaya konması ve perioperatif hasta idare stratejilerinin etkisinin araştırılmasıdır. Hastalar ve Yöntem: Ocak 2011-Kasım 2012 tarihleri arasında opere edilen hemodiyaliz (n= 17) ya da periton diyalizi (n= 2) uygulanan son dönem böbrek hastaları retrospektif olarak incelendi. İzole koroner baypas, koroner baypasla beraber mitral kapak prosedürleri ya da mitral ve/veya triküspid kapak cerrahisi uygulandı. Postoperatif değişkenler, mortalite ve sağkalım oranları çalışıldı. Bulgular: Hastaların ortalama yaşı 56.32 ± 12.97 yıl idi. Erkek/kadın hasta oranı 10/9 idi. Ortalama hemodiyaliz süresi 4.07 ± 1.89 yıl, ortalama periton diyalizi süresi ise 1.5 ± 0.7 yıl idi. Ortalama kros-klemp süresi 57.63 ± 21.56 dakika, ortalama kardiyopulmoner baypas süresi ise 87.89 ± 24.66 dakika idi. İntraoperatif dönemde ortalama 1610.53 ± 607.26 mL ultrafi ltrasyon yapıldı. Üç (%15.8) hasta hastane yatışı sırasında kaybedildi. Ortanca takip süresi 16 aydı ve sağkalım %84.2 idi. Sonuç: Perioperatif morbidite ve mortalitenin düşürülmesi amaçlı preoperatif ve postoperatif hemodiyaliz planlaması, kardiyopulmoner baypasın kullanılması ya da kullanımından kaçınılması ve intraoperatif ultrafi ltrasyon uygulaması gibi perioperatif hasta idaresiyle beraber iyi planlanmış bir cerrahi strateji belirlenmelidir.