Karotis Arter Darlıklı Hastalarda Stentleme Sonrası 12 Kanallı Yüzey Elektrokardiyografi ile QT Dispersiyonunun Değerlendirilmesi
Göksel Açar, Birol Özkan, Gökhan Alıcı, Anıl Avcı, Elnur Ali̇zade, Mehmet Vefik Yazıcıoğlu, Ali Metin Esen
Anahtar Kelimeler: Karotis arter stentleme, QT dispersiyonu; elektrokardiyografi
Özet
AMAÇ: Karotis arter stentleme, ciddi karotis darlığında etkili bir tedavi yöntemi olmasıyla birlikte, işlem sırasında veya hemen sonrasında görülen otonomik fonksiyonlardaki değişikliklere neden olabilir. Bu çalışmada, karotis arter stentleme sonrasında QT sürelerinin 12 kanallı yüzey elektrokardiyografi ile değerlendirilmesi amaçlandıYÖNTEMLER: Çalışmamıza hipertansiyon, diyabet, ciddi koroner arter ve valvüler kalp hastalığı hikâyesi olmayan ve karotis arter stentleme için uygun olan hastalar (29 erkek, 12 kadın) alındı. İşlem öncesi, işlemden hemen sonra ve 24. saat 12 kanallı yüzey elektrokardiyografi kayıtları elde edildi. QT maksimum, minimum ve dispersiyon süreleri çift kör gözlemciler tarafından analiz edildi. Üç ayrı düzeltilmiş QT süresi Bazett's formülüne göre belirlendi. Sonuçlar Friedman ve Wilcoxon testleri kullanılarak istatistiksel olarak analiz edildi.BULGULAR: QT maksimum ve dispersiyon değerleri işlemden hemen sonra anlamlı olarak azalmış ve 24. saat kayıtlarında düşük seviyelerde devam etmiştir, sırasıyla (455±44/58±11, 440±46/37±10 ve 450±44/48±10 ms, p değeri