Hipertansif Hastalarda Grup İçi Sık İlaç Değişiminin Kan Basıncı Kontrolüne ve Tedavi Uyumuna Etkisi
Müslüm Şahin, Serdar Demir, Süleyman Aktürk, Ali Fedakar, Gökhan Alıcı, Birol Özkan, Mehmet Vefik Yazıcıoğlu, Cantürk Çakalağaoğlu, Mustafa Yıldız, Ali Metin Esen
Anahtar Kelimeler: Hipertansiyon, sık ilaç değişimi, hasta uyumu
Özet
Giriş: Bu çalışmada sık ve gereksiz ilaç değişiminin kan basıncı kontrolü üzerindeki etkisini araştırdık. Ayrıca, hipertansiyon tedavisinde düzenli ilaç kullanımının rolü çalışıldı. Hastalar ve Yöntem: Dokuz yüz hipertansif hasta (509 erkek ve 391 kadın; yaş ortalaması 62.4 ± 12.1 yıl) geriye dönük olarak değerlendirildi. En az altı aydır antihipertansif ilaç alan hastalar çalışmaya dahil edildi. Hasta kayıtları antihipertansif tedavi yönünden incelendi. Grup içi değişim ve antihipertansif ilaçların düzenli kullanımı araştırıldı. Değişimin kan basıncı ve hasta uyumuna etkisi araştırıldı. Bulgular: Grup içi ilaç değişim oranları; anjiyotensin reseptör bloker grubunda,%62.3; anjiyotensin dönüştürücü enzim grubunda,%55.1; beta-bloker grubunda,%39.9; kalsiyum kanal bloker grubunda,%20.9 olarak bulundu. Düzensiz ilaç kullanım oranı ilaç değişikliği olan hasta grubunda %28.7 iken, ilaç değişikliği olmayan hasta grubunda sadece %9.3 idi. Ortalama kan basıncı farkı sırasıyla 6.1 ± 7.6 mmHg ve 7.6 ± 7.5 mmHg idi (p < 0.001). Antihipertansif ilaç değişimi olan ve olmayan gruplarda kullanılan ortalama ilaç sayısı sırası ile 2.5 ± 0.87 ve 2.2 ± 0.89 idi (p < 0.001). Sonuç: Anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörleri ve anjiyotensin reseptör bloker tedavisi altındaki hastalarda grup içi ilaç değişimi yaygındır. Antihipertansif ilaçların grup içi sık değişimi kan basıncı kontrolünü olumsuz etkiler.