Koroner Baypas Cerrahisi Sonrasında Atriyal Fibrilasyon Gelişen Hastalarda Risk Faktörlerinin Değerlendirilmesi

Özet

Giriş: Postoperatif atriyal fibrilasyon (AF) kardiyak operasyonlar sonrasında mortalite ve morbiditeye etki eden önemli bir faktördür. Bu çalışmada, kliniğimizde yapılan koroner baypas operasyonları sonrası AF gelişme sıklığının ve risk faktörlerinin araştırılması amaçlanmıştır. Hastalar ve Yöntem: Kliniğimizde Ocak 2011- Nisan 2011 yılları arasında yapılan koroner baypas operasyonlarının kayıtları retrospektif olarak incelenmiştir. Çalışmaya 211 hasta dahil edilmiştir. Postoperatif AF gelişen hastalar Grup I, gelişmeyen hastalar ise Grup II olarak sınıflandırılmıştır. İki grup, diabetes mellitus (DM), hipertansiyon (HT), sigara kullanımı, kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH), distal anastomoz sayısı ve aort kros klemp süresi (AKK) açısından karşılaştırılmıştır. Bulgular: Grup I'deki hastaların 33 (%68)'ü erkek, 15 (%32)'i kadın hasta, Grup II'deki hastaların 119 (%73)'u erkek, 44 (%27)'ü kadındı. Ortalama yaş Grup I'de 66.2 ± 10.8 yıl, Grup II'de 60.4 ± 9.3 yıl olarak saptandı (p< 0.05). Gruplar arasında DM, sigara alışkanlığı, HT ve KOAH açısından anlamlı fark yoktu. Distal anastomoz sayısı Grup I'de ortalama 5.6 ± 2.1, Grup II'de ise ortalama 3.5 ± 2.4 idi (p< 0.05). AKK süresi I. Grupta ortalama 58.2 ± 29.1 dakika, II. Grupta ortalama 39.6 ± 18.4 dakika olarak bulundu (p< 0.05). Ortalama yatış süresi Grup I'de 5.2 ± 2.6 gün, Grup II'de 4.5 ± 3.1 gün olarak belirlendi. Erken dönem mortalite izlenmedi (Taburculuk sonrası ilk bir ay). Yaş, AKK ve distal anastomoz sayısı, postoperatif AF gelişimini etkileyen temel faktörler olarak belirlendi. Sonuç: Postoperatif AF operasyonel faktörlerden etkilenebilmektedir. Değiştirilebilen risk faktörlerinin kontrolü postoperatif AF gelişimini önleyebilir.