TAPSE/sPAP Pulmoner Arteriyel Hipertansiyon Hastalarında Uzun Dönem Prognozu Öngördürür
Begüm Uygur1, Mustafa Yıldız1, Ali Rıza Demir1, Serkan Kahraman1, Kadriye Memiç Sancar1, Ayfer Uykusavaş2, Hicaz Zencirkıran Aguş1, Ahmet Güner1, Ömer Çelik1, Mehmet Ertürk1
1Department of Cardiology, Istanbul Mehmet Akif Ersoy Thoracic and Cardiovascular Surgery Training and Research Hospital, Istanbul, Turkey
2Department of Chest Diseases, Istanbul Mehmet Akif Ersoy Thoracic and Cardiovascular Surgery Training and Research Hospital, Istanbul, Turkey
Anahtar Kelimeler: Prognoz; pulmoner arteriyel hipertansiyon; TAPSE/sPAP.
Özet
Giriş: Pulmoner arteriyel hipertansiyon (PAH), risk sınıflandırmasının ve prognostik değerlendirmenin önemli rol oynadığı, ilerleyici ve yaşamı tehdit eden bir hastalıktır. Sağ ventrikül fonksiyonunun değerlendirilmesi, izlemin önemli bir parçasıdır. Triküspit anüler düzlem sistolik ekskürsiyonu/sistolik pulmoner arter basınç oranı (TAPSE/sPAP), çeşitli kardiyak hastalıklarda prognostik prediktör olarak belirtilen basit ve kolay ulaşılabilir bir ekokardiyografik parametredir. Bu çalışmada amaç, TAPSE/sPAP’ın PAH’ta uzun dönem prognozu öngörmedeki rolünü değerlendirmektir.
Hastalar ve Yöntem: Retrospektif çalışmaya, 25’i idiyopatik ve 16’sı doğumsal kalp hastalığı ile ilişkili PAH olmak üzere toplam 41 PAH hastası dahil edildi. Tüm hastalara aynı gün kapsamlı ekokardiyografik inceleme, laboratuvar incelemesi, altı dakika yürüme testi ve kardiyopulmoner egzersiz testi uygulandı. Çalışmanın birincil sonlanım noktası, ölüm veya hastaneye yatıştı. TAPSE/sPAP ile bileşik sonuçlar arasındaki ilişki istatistiksel olarak değerlendirildi.
Bulgular: Ortalama 20.2 ± 9.2 aylık takipte üç hastada mortalite, dokuz hastada hastaneye yatış gerçekleşmiştir. Medyan TAPSE/sPAP 0.26 (0.19-0.40) idi. TAPSE/sPAP [p= 0.003; HR (%95 CI): 10.928 (2.240-53.316)], PAH hastalarında bileşik sonuçların bağımsız bir prediktörü olarak bulunmuştur. TAPSE/sPAP < 0.23, %80.0 duyarlılık, %71.4 özgüllük ile mortalite ve hastaneye yatışı öngördürmekteydi [eğri altında kalan alan (EAA): 0.768; %95 CI: 0.596-0.939; p= 0.013]. Kaplan-Meier kümülatif sağkalım eğrisi, TAPSE/sPAP düştükçe mortalite ve hastaneye yatış oranlarının önemli ölçüde arttığını ortaya koymuştur. Ayrıca, NT-proBNP [p= 0.014; HR (%95 CI): 1.001 (1.000-1.001)] bağımsız prediktör olarak bulunmuştur.
Sonuç: TAPSE/sPAP, PAH’ta uzun dönem prognozun bağımsız bir prediktörüdür. Basit, ucuz ve kolay ulaşılabilir bir ekokardiyografik parametre olan TAPSE/sPAP, PAH hastalarında önemli bir prog-nostik faktör olarak kullanılabilir.