Çetin Sarıkamış1, Kadriye Memiç Sancar1, Ali Birand1, Tuğba Aktemur1, Ali Rıza Demir1, İffet Doğan2, Ömer Aydıner3, İbrahim Faruk Aktürk1

1Department of Cardiology, University of Health Sciences, Mehmet Akif Ersoy Thoracic and Cardiovascular Surgery Training and Research Hospital, İstanbul, Türkiye
2Department of Radiology, University of Health Sciences, Mehmet Akif Ersoy Thoracic and Cardiovascular Surgery Training and Research Hospital, İstanbul, Türkiye
3Department of Radiology, Kartal Lütfi Kırdar Training and Research Hospital, İstanbul, Türkiye

Anahtar Kelimeler: Distal radyal girişim; proksimal radyal girişim; radyal arter oklüzyonu.

Özet

Amaç: Distal transradial (dTR) yaklaşım, radial arterin oklüzyon riskinin ve girişim ile ilgili zedelenme riskinin azaldığı umut verici bir tekniktir. Şimdiye kadar, Türk popülasyon grubunda dTR yaklaşım ile proksimal transradial (pTR) yaklaşımı karşılaştıran veriler bulunmamaktadır. Bu nedenle, bu çalışma dTRA yaklaşımın, geleneksel pTR yaklaşıma göre etkinlik ve güvenliğini karşılaştırmayı amaçlamıştır.

Gereç ve Yöntem: Eylül 2021 ile Haziran 2022 tarihleri arasında üçüncü basamak bir kalp merkezinde transradial anjiyografi planlanan hastalar bu çalışmaya dahil edildi. Hastalar rastgele ve eşit sayıda seçilerek, distal dTR yaklaşım veya geleneksel pTR yaklaşım ile koroner görüntülemesi yapıldı. Hastalar, proksimal (n=79) ve distal transradial (n=77) yaklaşım açısından randomize edildi. Birincil sonlanım noktası prosedürel başarısızlık olarak tanımlandı.

Bulgular: dTR yaklaşımın kanülasyon başarı oranı, proximal pTR yaklaşıma kıyasla önemli ölçüde daha düşüktü (pTRA %89.6 ve dTRA %79; p= 0.002). Radial arter trombotik komplikasyon oranları gruplar arasında farklı değildi (proksimal %10.6 vs distal %5.8; p=0.288). Kanülasyon süresi ve toplam prosedür süresi, dTRA grubunda (20–40 dakika, median 25 dakika) proksimal radial gruba (15–30 dakika, median 20 dakika) göre daha uzundu (p=0.005). Ancak, bu toplam prosedür süresini etkilemedi; dTRA için 3.3 dakika (1.6–6.4) ve proksimal radial için 2.4 dakika (1.6–3.7) olarak bulundu.

Sonuç: Distal radyal yaklaşım göreceli olarak daha uzun bir girişimdir ve radyal arterde trombotik komplikasyonlar açısından avantaj sağlamadığı görülmüştür