Mahmut Özdemi̇r, Nesim Aladağ, Ferit Onur Mutluer, Musa Şahi̇n

Anahtar Kelimeler: ST-segment elevasyonu, miyokart infarktüsü, reperfüzyon, strateji, kapı-iğne zamanı, kapı-balon zamanı

Özet

Giriş: Bu çalışmada, kliniğimize ST-yükselmeli miyokart infarktüsü (STEMI) ile başvuran hastalara uygulanan tedavi stratejileri karşılaştırıldı. Hastalar ve Yöntem: STEMI tanısı ile başvuran 165 hastanın reperfüzyon stratejisi belirlendi. Hastaların kapı-balon ve kapı-iğne süreleri kaydedildi. Bulgular: Ortalama kapı-balon süresi sevk edilen hastalarda 240 dakika, doğrudan acil servise başvuran hastalarda 64.6 dakika bulundu (p= 0.000). Sevk edilen hastaların mekanik reperfüzyon süreleri AHA (American Heart Association) kılavuzuna göre sadece %7 hastada uygunken, ESC (European Society of Cardiology) kılavuzuna göre %26 hastada uygundu. Doğrudan acil servise başvuran hastalarda bu oranlar sırasıyla %86 ve %97 idi. Kapı-iğne ortalama süreleri, dış merkezlerde trombolitik tedavi (TT) verilen ve kliniğimize yönlendirilen hastalarda 41.3 dakika, merkezimizde TT verilen hastalarda 35 dakika idi. İkisi arasında anlamlı fark saptanmadı (p= 0.454). Sonuç: STEMI tanısı ile dış merkezlerden sevk edilen hastaların reperfüzyon süreleri kliniğimize doğrudan başvuran hastaların reperfüzyon süreleriyle karşılaştırıldığında, ikinci grupta güncel kılavuzlara düşük oranda uyulduğu gösterildi. Trombolitik tedavi kullanımında ise iki hasta grubunda da kapı-iğne zamanının kabul edilebilir sınırlar içinde olduğu görüldü. Bulgularımız, dış merkezlerden sevk edilen hastalarda, güncel kılavuzlara göre hareket edildiği taktirde, trombolitik tedavinin etkili bir reperfüzyon stratejisi olarak öne çıktığını göstermektedir.