Tip 2 Diabetes Mellituslu Hastalarda Glikolize Hemoglobin (Hemoglobin A1c) ile Aortik Sertlik Arasındaki İlişki

Özet

Giriş: Tip 2 diabetes mellitus (DM) kardiyovasküler hastalıklar için major risk faktörüdür ve DM'li hastalar artmış kardiyovasküler mortalite ve morbiditeye sahiplerdir. Kronik hiperglisemi ile ilişkili olan birçok mekanizma bu hızlanmış aterosklerozdan sorumlu tutulmaktadır. Bu çalışmada amaç DM'li hastalarda uzun dönem glisemik kontrolün belirteci olan HbA1c seviyesi ile kardiyovasküler hastalıkların belirteci olan aortik sertlik arasındaki ilişkiyi saptamaktır. Hastalar ve Yöntem: Çalışmamıza kliniğimize başvuran Tip 2 DM'li 100 hasta alındı. Hastalar HbA1c değerlerine göre üç gruba ayrıldı. Bulgular: Gruplar arasında açlık kan şekerleri, DM süresi ve oral antidiyabetik ya da insülin kullanımında istatistiksel olarak anlamlı şekilde farklı bulundu. Aortik esneyebilirlik ve HbA1c düzeyi arasında önemli ilişki bulundu (r= 0.283; p= 0.004). Bunun yanı sıra, DM süresi (r= -0.172; p= 0.05) açlık kan şekeri (r=0.292; p= 0.003) ve hasta yaşı ile (r= -0.27; p= 0.006) aortik esneyebilirlik arasında da istatistiksel anlama ulaşan korelasyon tespit edildi. Bunun yanında aortik gerilim ile açlık kan şekeri, HbA1c, DM süresi arasında (sırasıyla; r= -0.265; p= 0.008, r= 0.279; p= 0.005 ve r= -0.14; p= 0.03) anlamlı korelasyon bulundu. Sonuç: Bu çalışmada, yüksek açlık kan şekeri ve HbA1c düzeyine sahip tip 2 diyabet hastalarında aortik sertliğin arttığını gösterdik. Aynı zamanda çalışmamız diyabetin süresi ile aortik sertliğin ilişkili olduğunu göstermiştir. Ekokardiyografiyle noninvaziv yöntem olarak ölçülen aortik elastisite parametreleri hastalığın erken döneminde kardiyovasküler riski tahmin etmede ve önlemede faydalı olabilir.