Romatizmal Mitral Stenozlu Hastalarda Perkütan Mitral Balon Valvüloplastinin P Dalga Dispersiyonu Üzerine Etkisi

Özet

Giriş: P dalga dispersiyonu (PDD), farklı elektrokardiyografi (EKG) leadlerinden heterojen atriyal iletiyi yansıttığına inanılan yeni bir elektrokardiyografik indekstir. Mitral stenoz (MS), atriyal fibrilasyon (AF)'un bir göstergesi olan artmış PDD ile ilişkilidir. Çalışmamız başarılı perkütan mitral balon valvüloplasti (PMBV)'nin bu parametreler üzerine olan etkisini incelemek için tasarlandı. Hastalar ve Yöntem: Orta ve ciddi romatizmal mitral stenozu olan 70 (%98 kadın, ortalama yaş 44 ± 12) hasta ve 60 (%95.7 kadın, ortalama yaş 45 ± 11) sağlıklı kontrol grubu çalışmaya alındı. PMBV'den 1 gün önce ve yapıldıktan sonra 72 saat içinde 12 derivasyonlu EKG çekilerek maksimum ve minimum P dalga süresi, PDD hesaplandı. Bulgular: Maksimum P dalga süresi ve PDD MS hastalarında kontrol grubuna göre anlamlı olarak fazla bulundu (p< 0.001). Pmax [142 (120-170) vs. 130 (110-164), p< 0.001] ve PDD [45 (30-69) vs. 35 (16-57), p< 0.00], PMBV sonrası akut dönemde azaldı (p< 0.001). Diğer yandan işlemin minimum P dalga süresi üzerine anlamlı etkisi olmadı (p= 0.111). Sonuç: Çalışmamızda MS'li hastalarda Pmax ve PDD'nin sağlıklı kontrol grubuna göre anlamlı olarak fazla olduğunu ve başarılı PMBV sonrası anlamlı derecede azaldığını gösterdik. MS'li hastalarda AF ile atriyal ileti velositeleri arasındaki ilişkiyi doğrulamak için prospektif uzun dönem takipli çalışmalara ihtiyaç vardır.