Kardiyak Resenkronizasyon Tedavisinin İzlenmesinde NT-proBNP, MR-proANP ve Adiponektin Düzeyleri
Veli Polat1
, Gönül Açıksarı2
1Department of Cardiology, Bakirkoy Dr. Sadi Konuk Training and Research Hospital, Istanbul, Turkey
2Department of Cardiology, Istanbul Medeniyet University Goztepe Training and Research Hospital, Istanbul, Turkey
Anahtar Kelimeler: Kardiyak resenkronizasyon tedavisi; kalp yetersizliği, adiponektin, NT-proBNP; MRproANP.
Özet
Giriş: Kardiyak resenkronizasyon tedavisi (KRT), refrakter kalp yetersizliği olan hastalarda bir tedavi seçeneğidir. Çalışmada, N-terminal pro-beyin tipi natriüretik peptid (NT-proBNP), mid-regional pro-atriyal natriüretik peptid (MR-proANP) ve adiponektin biyobelirteçlerinin KRT ile indüklenen sol ventrikül ve elektriksel ters yeniden şekillenmeyle KRT’ye klinik yanıtın izlenmesindeki yararlılığının incelemesi amaçlanmıştır.
Hastalar ve Yöntem: Kardiyak resenkronizasyon tedavisi implantasyonundan önce ve 12 ay sonra NTproBNP, MR-proANP ve adiponektin seviyeleriyle klinik, elektrokardiyografik ve ekokardiyografik değerlendirmeleri yapılmak üzere 46 kalp yetmezliği hastası çalışmaya dahil edildi. Sol ventrikül ters yeniden şekillenme, ters elektriksel yeniden şekillenme ve klinik yanıt sırasıyla sol ventrikül sistol sonu hacminde %15 azalma veya sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonunda ≥ %5 mutlak artış, intrensek QRS (iQRS) süresi ≥ 20 ms ve NYHA ≥ 1 sınıfında iyileşme olarak tanımlandı.
Bulgular: Kardiyak resenkronizasyon tedavisi ile 12. ayda sol ventrikül fonksiyonu ve boyutu, mitral yetersizliğin (MY) şiddeti, klinik durum ve QRS süresinde iyileşme kaydedilmiştir. Hastaların sırasıyla %72, %54 ve %76’sında sol ventrikül ters yeniden şekillenme, ters elektriksel yeniden şekillenme ve klinik yanıt tespit edilmiştir. Hem MR-proANP hem de adiponektin düzeylerindeki düşüş, sol ventrikül sistol sonu hacmindeki düşüşle korelasyon göstermiştir (sırasıyla; r= 0.51, p< 0.05; r= 0.50, p< 0.05). Ayrıca, MRproANP düzeylerindeki azalma ile mitral yetersizlik derecesindeki azalma arasında bir ilişki vardır (r= 0.50, p< 0.05). Ayrıca iQRS süresindeki azalma ile KRT sonrası MR-proANP düzeylerindeki azalma arasında bir ilişki gözlemlenmiştir (r= 0.67, p< 0.05).
Sonuç: Kardiyak resenkronizasyon tedavisi sonrası MR-proANP düzeyleri, elektriksel yanıtı ve MY’deki gerilemeyi yansıtabilir. Ayrıca, KRT’den sonraki adiponektin ve MR-proANP düzeyleri, sol ventrikül sistol sonu hacmindeki düşüşü gösterebilir.